-
Marlene Bijlsma
Lasagne super groente verstopper
No CommentsDe meeste kinderen houden van pasta en dus ook van lasagne. Maar (groene) groente zoals spinazie dat gaat er een stuk moeilijker in. Daar helpt zelfs geen verhaal over Popeye of sterke spierballen aan mee. Nou hebben we hier thuis niet echt te klagen over ‘lus ik nie’ en ‘hoef ik niet’ maar ook hier wordt spinazie niet met gejuich ontmoet.
Toch hebben we een succes recept waar maar liefst een zak verse spinazie, een courgette, een aubergine en twee blikken tomatenblokjes ingaan. En waarvan zelfs ‘mag ik nog een beetje?’ wordt gevraagd!Dat recept deel ik graag met iedereen die het verhaal van groenten en kinderen maar al te goed begrijpt. Lasagne is gewoon een super groente ‘verstopper’. Echt verstoppen is het niet want je ziet alle groenten gewoon zitten, maar door de lasagne, de mozzarella en de tomatensaus wordt het ineens een stuk lekkerder.
En wat is jouw succes recept om groente te ‘verstoppen’?
0 -
Marlene Bijlsma
Salade seizoen geopend
No CommentsOok al werkt het weer dit weekend qua temperatuur niet echt mee, hier thuis is het salade seizoen geopend. Natuurlijk kun je ook in de winter prima (warme) salades eten, maar voor mij hoort salade bij de lente en de zomer. Niet voor niets kwamen er tegelijkertijd meerdere kookboeken over salade uit: Salade to go van Alexander Hart met 52 frisse lunches om mee te nemen; Salad in a jar, gezond groen en lekker van Anna Helm Baxter uit New York en Salades in a jar van de Franse Bérengère Abraham.
Het idee is simpel. Je neemt een weckpot of Mason Jar en maakt daarin mooie laagjes met ingrediënten voor de salade, inclusief de dressing. Is het eenmaal tijd om te eten dan schud je de dressing door de rest et voila lunch! Of je stort de inhoud van de pot op een bordje, want niet alle salades laten zich zo makkelijk schudden.
Salades in a jar is uitgegeven bij het Belgische Manteau iets dat je soms aan de woordkeuze herkent (degusteren, chantilly crème). Paginagrote foto’s wisselen af met even grote en smakelijke tekeningen. Het principe is voor alle salades gelijk: je begint met de dressing onder in de pot, daar bovenop komen de zwaardere ingrediënten en je eindigt met sla. Dat daar eindeloos mee valt te variëren blijkt wel uit de ruim veertig recepten, waarvan tien zoete.
De recepten zijn voor 4 personen en dat betekent dat er potten van 2 liter inhoud nodig zijn. Wil je de salades meenemen naar je werk dan zul je ze moeten verdelen over kleinere weckpotjes (en eventueel de hoeveelheden aanpassen). Nogal wat van de visrecepten maken gebruik van de methode om rauwe vis te ‘garen’ in zuur en er zijn maar liefst drie inktvissalades te vinden in het boek.
Behoudens een kleine storende fout -vissaus in een vegetarische Thaise salade- lijken de recepten wel te kloppen hoewel het in een pot serveren soms erg ver doorgevoerd wordt. Waarom Bérengère bij de Parijse Salade, die qua ingrediënten op een broodje ham/kaas/ei lijkt, perse de ½ baguette in dobbelstenen in de pot stopt is niet helemaal duidelijk, apart meenemen naar het werk kan toch ook?
Wel superhandig is het aparte register op ingrediënt. Heb je bijvoorbeeld nog groente of pasta liggen waar je wel een salade mee wil maken, dan hoef je alleen maar even achterin te kijken om ideeën op te doen. Ook fijn zijn de vijf hartige en de vijf zoete sausjes waardoor je zelf naar eigen idee kunt mixen en matchen.