-
Marlene Bijlsma
Vintage vrijdag – Eten op je eigen (aardappel preisoep)
No CommentsWat krijg je als Midas Dekkers een kookboek schrijft voor kamerbewoners? Juist ja hilarische teksten en makkelijke basisrecepten, want als je niet weet hoe je rijst of aardappels kookt kom je niet verder dan de afhaal-chinees of de pizza-bezorger.
student Fotocredit hackNY
“Koken is niets anders dan voorverteren. Tegen de tijd dat het eten op je bord ligt, is het al half op. De pan is een verlengstuk van je darmkanaal. Dat klinkt onsmakelijk.”
Oké strikt genomen is een boekje uit 1991 niet echt oud, maar vintage – dat moet kunnen. Het Zuivelbureau sponsorde de uitgave, vandaar dat er veel roomboter en zuivel wordt gebruikt. En een heleboel informatie over wat er in de pan gebeurt en de spijsvertering natuurlijk; Midas is en blijft een bioloog. Zelfs en recept voor koken in het koffiezetapparaat (vers gezette mihoenschotel)! Ik wil toch maar een iets gewoner recept met je delen. Trouwens met alle espressomachines heeft lang niet iedereen meer zo’n ouderwets koffiezetapparaat. Aardappel preisoep wordt het: één van de weinige recepten voor 4 personen.
“Over lekkere dingen wordt veel geschreven, dat geldt voor seks, voor wijn en voor eten.”
Midas Dekkers0 -
Marlene Bijlsma
Vintage vrijdag – Power to the Pieper
No CommentsLeuke quizvraag; ‘wat stond er eerder op de Nederlandse dis; rijst of aardappel?’. Ik kies voor de aardappel, jij ook? En toch is dat fout! In de laatmiddeleeuwse keuken zijn al recepten van Rijs te vinden, hoewel die trouwens bijna allemaal zoet zijn. De paar kookboeken van voor 1850 die ik zelf bezit, reppen met geen woord over aardappel. Hét huishoud kookboekje uit de Gouden Eeuw (1677) geeft weliswaar recepten voor Aard-vruchten, maar daarmee bedoelt de kok rapen, bieten, wortels en dergelijke. Pas vanaf de tweede helft van de achttiende eeuw komt de aardappel op het menu van het gewone volk.
De Nederlandse Aardappel Organisatie vindt dat we trots moeten zijn; “De aardappel is al honderden jaren super foodzaam”. We moeten dus met zijn allen aan de pieper. Laat dat nou iets zijn wat sinds jaar en dag speelt. Zo ook in 1929:
“Waar het een vaststaand feit is geworden dat één der voornaamste voedingsmiddelen, nl. de aardappel, steeds minder wordt geconsumeerd, hebben de organisatiën van handelaren in dit product besloten om op een intensieve wijze een krachtige propaganda te voeren om dit bij uitstek goede volksvoedsel weer op die plaats bij de consumenten te brengen, welke het behoort in te nemen.”
Tja, toen moest men zich behelpen met een papieren boekje met 90 recepten onder de simpele titel ‘Eet meer aardappelen’. Nu is er een video waarin de superfoods op de hak worden genomen en een uitgebreide receptensite.
-
Marlene Bijlsma
Vintage vrijdag – van eigen land
No CommentsHet is weer vintage vrijdag op Kitchen Table Happiness en wel vrijdag de 13e. Ook al ben ik niet bijgelovig vandaag geen recept maar een bijzonder gedicht. In het boekje “Van eigen land” staan een aantal gedichten over voeding, nog in de oude spelling en vol lof over alle zuivelproducten die Nederland rijk is.
Met alle nieuwe regels over voedings- en gezondheidsclaims zou de bewering dat we door zuivel lang(er) leven nu niet meer worden toegestaan.
tekening Van Eigen Land
Melk – 3 x daags een glas voor elk!
Omhoog het glas met ‘t schuimend nat,
Dat kracht en vitamien bevat!
De rijkste teug van ‘t edel vocht,
Is nimmer nog te duur gekocht!Omhoog het glas met ‘t kost’lijk nat,
Dat ‘t beste voedingszout bevat!
De room, de melk, ‘t zij zoet of zuur,
Schenkt ons een langen levensduur.Omhoog het glas met ‘t blanke nat,
Dat welvaart en geluk bevat!
Ja, driemaal daags gebruiken wij,
‘t Product van Neerlands klaverwei.Een witte klomp, een helrood dak,
De zon, doe door de wolken brak,
Een koetje in de groene wei,
Dat is een Hollandsch schilderij! -
Marlene Bijlsma
‘Happy endings’ met Barbie
No CommentsNee, dit is geen stukje alleen voor boven de 18 jaar! Maar zoals je inmiddels gewend bent een vintage vrijdag kookboekje; Bakken en Braden met Barbie uit 1958. Waarschijnlijk hadden ze toen nog niet van Thaise massagesalons gehoord want in de intro valt te lezen: “In dit boek geeft ze ons haar lievelingsrecepten voor feestelijke ontbijten, voor sandwiches, slaatjes, hapjes, smulschoteltjes en ‘happy-endings’ (zo noemt Barbie haar lekkerste toetjes)”. Het pocketboek is bedoeld voor tieners en bevat naast korte verhalen en recepten speciaal voor de Nederlandse versie voedingsadviezen van het Nederlandse Voorlichtingsbureau voor de Voeding, het tegenwoordige Voedingscentrum. Oké, een ‘happy-ending’ van Barbie dus – het wordt een citroentaart recept.
-
Marlene Bijlsma
Vintage vrijdag – Superfoods uit 1900
No CommentsVanaf deze week ‘vintage vrijdag’ op Kitchen Table Happiness: bijna iedere week tref je hier een oud kookboek(je). De ene keer een review of de andere keer alleen een foto, maar altijd met een recept. Laat me weten wat er van vindt.
Superfoods uit 1900
O, wat kan ik genieten van de tekeningen van Jan Toorop. Juist omdat ze een periode vertegenwoordigen waarin ook ons huis is gebouwd – de Art Nouveau. Voor Delftsche Slaolie tekende Toorop niet alleen etiketten maar ook hele serviezen werden bedrukt met zijn herkenbare stijl.
Jan Toorop Rijksstudio
Het boekje dat ik vandaag uit de kast pak is Calvé-Delft’s Winterboekje met recepten van Martine Wittop Koning. Een van de meest productieve kookboekenschrijfsters en begin 1900 lerares koken en voedingsleer aan de Amsterdamse Huishoudschool.
Winterkost
In den winter is de eetlust scherper omdat het lichaam zich instinctmatig tegen de kou wil beschermen door het “lichaamsvuurtje” flinker op te stoken.
En daar horen dus recepten bij met Delftsche slaolie, Calvé-Delft’s mayonnaise, Delfrite en Delfia. Wat dat laatste betreft; er is niets nieuws onder de zon want Delfia is niets anders dan geperste “coprah” oftewel kokosvet. Een superfoods avant la lettre!
De nuttige wenken “Delftsche slaolie is voor visch het allerbeste wat er is” en naïeve tekeningen van het productieproces vliegen je om de oren. En dan te bedenken dat dit boekje bedoeld was voor de huisvrouw, een volwassene! Verrassend genoeg staat er in de index of een recept geschikt is voor lacto vegetariërs of zelfs streng vegetarisch is. Begin 20e eeuw toch zeer ongebruikelijk, maar als je weet dat Martine Wittop Koning al in 1900 vegetariër werd, verklaart dat een hoop.De bekende Hollandsche pot is uiteraard volop vertegenwoordigd, maar ook Irish stew, macaroni en nasi goreng, ja zelfs een aardappel-pie. Die laatste krijgt een voetnoot “Spreek uit: “pai”, het Engelse woord voor pastei”, ach gut. Het recept lijkt me trouwens niet erg smakelijk want om reeds gekookte aardappelen eerst nog eens een half uur te koken en dan na het stampen nog in de oven, nou dan is de vitamine C al lang vertrokken. Nee, ik heb iets lekkers in petto namelijk zelfgemaakte chocoladetruffels.
-
Marlene Bijlsma
Van toen en nu – andijvie
No CommentsStilleven haas en zwarte haan Cornelis-Lelienbergh (1659)
Is snuffelen in oude kookboeken een officiële hobby? Wat een genot kan het zijn, stoffig papier, dat taalgebruik, me verbazend over bereidingswijzen en keukengerei dat al lang niet meer in gebruik is. Wie weet er nog wat zakeieren zijn, of heeft een paardenharenzeef in het keukenkastje liggen? Soms vind ik eigenhandig uitgeknipte krantenrecepten, uit lang vervlogen tijden, verstopt tussen de pagina’s. Of nog leuker, staan er in een priegelig, krullerig handschrift kanttekeningen van de vorige eigenaar bij. Onlangs nog bladerde ik door het meest gebruikte kookboekje in de Gouden Eeuw: ‘De Verstandige Kok, of Sorgvuldige Huyshoudster’, uit 1677. Lees je even mee: “Men neemt Spenagie, Krop-sala, Endivie, … ofte Porseleyn; dit een van allen wel murruw gekookt zijnde, word gestooft met Boter, Foelie, Notemuskaat en Sout”. Een visioen van slijmerig, groen snot duikt op. Niet erg eetlustopwekkend nee, mijn excuses, maar wel het resultaat als je dit recept voor andijvie-uit-de-oude-doos zou volgen.
Tweeëneenhalve eeuw later weten we wel beter, toch? Helaas, er is nog niet wezenlijk veel veranderd. Geslonken andijvie drie kwartier(!) koken met aardappelen, stampen en vervolgens nog tien minuten stoven met reuzel. Aldus ‘Het Nieuwe Kookboekje voor de eenvoudige spijsbereiding’, anno 1923. Tja, nostalgisch terugverlangen naar vroeger – toen alles beter was – gaat hier niet op. In de Tweede Wereldoorlog gaat de kooktijd omlaag, vanwege de noodzaak tot brandstofbesparing, en vanwege nieuwe voedingskundige inzichten over vitaminebehoud. Het doodgaren van andijvie is dan wel voorbij, maar de manier van klaarmaken blijft min of meer gelijk. Zelfs het ‘Blue Band groenten kookboek’ uit de jaren negentig van de vorige eeuw –klinkt veel ouder dan 1987 – wil dat deze bladgroente eerst twintig minuten kookt en dan nog vijf minuten pruttelt in een bechamelsaus. Vind je het gek dat kinderen geen liefhebbers van gekookte groenten zijn!
Als je nu denkt dat ik een andijviehater ben, dan heb je het mis. Deze multi-seizoen-groente tref ik regelmatig aan in mijn biologische pakket en, veelzijdig als ze is, maak ik er nu eens stamppot van, dan weer hartige taart of een gemengde sla. Stamppot rauwe andijvie staat trouwens op nummer twee in de stamppotten-toptien, net na de boerenkool. Daarom nu een ‘anders dan anders’ recept uit de wok. Snel klaar, kidsproof, knapperig en een prima combinatie met rijst en kipdrumsticks.