Het wilde maar niet lukken met deze recensie. Ligt dat aan mij of het boek ‘Easy curry vegetarisch’? ‘Easy curry vegetarisch’ verscheen vorig jaar al in het Engels maar is nu door Fontaine uitgevers voor de Nederlandse markt vertaald. Madhur Jaffrey schreef flink wat India kookboeken, het is dan ook een dame met een respectabele leeftijd en de bijnaam koningin van de curry’s.

India is bij uitstek het land waar ‘vega’ de norm is met zo veel vegetariërs. Ooit was ik een week in Mumbai voor zaken en nog (bijna) nooit at ik zo lekker en gevarieerd zonder vlees of vis. Alleen kreeg ik wat negatieve feedback van mijn ingewanden op de hoeveelheid chili en kruiden :-).
Misschien is dat het wel; hooggespannen verwachtingen.

Maar nee, het boek stelt niet teleur. Authentieke hapjes, dals en curry’s. Mooie sfeervolle foto’s van Indiase taferelen worden afgewisseld met afbeeldingen van de recepten. Iedereen die wel eens foodfoto’s maakt beseft dat het geen sinecure is om ‘dal’ smakelijk weer te geven. Zelfs dat is gelukt.

‘Easy curry vgetarisch’ is behoorlijk uitgebreid met hoofdstukken Soepen, hapjes & snacks; Groenten; Dals,; Granen: Rijst; Granen: Brood; Eieren & zuivel; Chutneys, relishes & salades; Dranken, zoetigheden & desserts. Dé Indiase keuken bestaat niet. Net als in China hebben verschillende delen van India elk hun eigen kookstijl. Je vindt uitgebreide informatie hierover terug bij het begin van de hoofdstukken en soms voorafgaand aan het recept. Ook heel fijn is het register met recepten per hoofdstuk als extra naast het gewone register.

De eerste keer maakte mijn man Oven ki gobi en dal met een yoghurt relish. Door tijdnood namen we echter zoveel shortcuts dat we het niet echt goed konden beoordelen. Vervolgens kozen we Masoor dal aur courgette ka soep (rode linzen & courgette soep).

Deze heerlijke soep is een maaltijd op zich omdat hij peulvruchten en groenten bevat en met een yoghurtsaus wordt geserveerd. Als u er sneetjes volkorenbrood bij geeft, is het een voedzame en complete maaltijd. De saus die bij de soep wordt gegeten is eigenlijk een chutney, die ook lekker is om gekookte groenten mee aan te maken, zoals gekookte aardappels, wortelen en doperwten en ook blokjes gestoomde courgette.

“Geen van de recepten is echt moeilijk te maken. Ze kunnen misschien wat veel ingrediënten bevatten en wat tijd kosten, maar laat u daardoor niet weerhouden”, aldus de inleiding door Madhur. De achterkant meldt zelfs: “Madhurs recepten laten zien dat u niet uren in de keuken hoeft te staan om onvervalst Indiaas eten te koken.” Ik vermoed dat dát de crux is waarom een recensie op zich liet wachten. Want het kost wel degelijk behoorlijk wat tijd. Op zichzelf niet erg, maar ook de verkrijgbaarheid is een punt. Zelfs voor veelgebruikte ingrediënten blijkt dat lastig. Navraag leert dat mijn Indiase collega zijn spullen in Den Haag haalt.
Over die componenten gesproken, ik mis behoorlijk wat informatie ondanks een hoofdstuk ‘Over de ingrediënten’. Waar wel mijns inziens overbodige info staat hoe je tomaten moet pellen, maar geen woord over asafoetida, urad dal of rasampoeder om maar eens wat te noemen. Elders in het boek tref je wel uitleg aan over upma, poha en sooji die niet terugkomt in het eerder genoemde hoofdstuk.

Oké voor dit boek moet ik dus meer moeite (gaan) doen, qua tijd en qua ingrediënten. Voor dat laatste probleem is inmiddels een oplossing :-). Mijn collega gaat de maand december op familiebezoek in India en ik mag een boodschappenlijstje inleveren.

Wil je de authentieke (vegetarische) keuken van India ontdekken dan is dit een goed boek, maar je moet er dus wel wat moeite voor doen. De achterflaptekst is enigszins misleidend want snel klaar te maken zijn de meeste recepten zeker niet!

fotocredit: Easy curry vegetarisch