Wat een geweldige manier om een kookboek te laten zien, dat is mijn eerste reactie op ‘The Green Kitchen Travels’ Youtube filmpje. Zo kun je heel goed een indruk krijgen van de sfeer en een glimp van de recepten opvangen. Dat gaan in de toekomst vast meer kookboekproducenten doen. Bofkont die ik ben heb ik het boek dan al in huis om een review te schrijven voor Hebban culinair. Het is tegenwoordig een logische volgorde: je hebt een succesvolle blog en dan volgt een kookboek … en dan nog een.

David en Luisa met hun dochter Elsa ken je misschien van hun veelgevolgde Engelstalige blog The Green Kitchen Stories. Gezonde vegetarische recepten met zo veel mogelijk biologische en pure ingrediënten op een kleurrijke manier gefotografeerd dát kenmerkt hun stijl. Door de prachtige foto’s reis ik een beetje met ze mee – van Thailand naar India, Zuid Amerika, een uitstapje naar Denemarken en ook de rest van Europa komt aan bod. Alle reiservaringen, inspiratie en willekeurige belevenissen zijn verzameld in dit kookboek.

De indeling volgt de dagelijkse gang van zaken: Ontbijt, Streetfood & Snacks, Soep, Salades & Bijgerechten, Hoofdgerechten, Drankjes en ten slotte Nagerechten. Vermeldenswaardig is het hoofdstuk over reizen met kinderen. De recepten zijn stuk voor stuk vegetarisch en veelal ook nog veganistisch [V] of glutenvrij [GV]. Dat klinkt heftig maar dat valt reuze mee.

Eating is about feeling good, not following rules!

Hoe vervang je eigenlijk eieren als je vegan eet? Ik had er nooit bij stil gestaan want ik ben parttime lacto ovo vegetariër: dat wil zeggen ik eet weinig vlees, wel melk(producten) en eieren. Psylliumpoeder blijkt de trick te zijn. Paleo aanhangers kennen het misschien wel: deze vezels kunnen gluten vervangen en dus ook eieren.

Ik ben gek op fruit. Zo weck ik appeltaartvulling en peren maar ook experimenteer ik graag met jam. Dat chiazaadjes kunnen binden wist ik wel maar dat je er ook ‘jam’ mee kunt maken is nieuw. Omdat de frambozenstruik overuren maakte afgelopen zomer ligt er nog een voorraadje in de vriezer. Nou is geduld niet mijn sterkste kant maar na een dubbele dosis chiazaad en 1 uur verder is de fambozensoep nog bijna net zo dun. Misschien is het de kwaliteit van het chiazaad of de natheid van de frambozen. Ik besluit de ‘soep’ een nachtje te laten staan en zowaar zondagochtend geniet ik van een pure spread op mijn stokbroodje.

foto Kitchen Table Happiness

Noedelloze Pad Thai, polenta met paddenstoelen, wontons, Vietnamese komkommersalade, masala dosa, cacao-hazelnotenspread ….. het staat inmiddels allemaal op mijn ‘to cook’ lijstje. Fan was ik al van de blog, maar zo’n boek waar je fysiek in kunt bladeren en papiertjes tussen kunt stoppen dat wint het ruimschoots van digitaal.

Heb ik dan helemaal niets aan te merken? Nou vooruit een ieniemienie puntje van kritiek. Bij recepten met een korte uitleg, zoals die van de chiajam, staat de bereiding wel erg onderaan de pagina wat soms een wat vreemde bladspiegel geeft. Maar hé kniesoor die daar op let met zo veel moois om uit te proberen!