Toen ik een jaar geleden een blog schreef waarin ik mijn ongenoegen uitte over het kindermenu (de eeuwige patat met appelmoes) had ik nog niet van Smulpaapje gehoord, shame on me. Inmiddels volg ik -net als bijna drieduizend anderen- Susan Aretz alias ‘Smulpaapje’ op Twitter en Facebook.

“Smulpaapje wil ouders inspireren, en ook stimuleren van de gebaande paden af te wijken; smaakontwikkeling begint tenslotte in je eigen keuken”.

‘Wat eten we vandaag?‘ richt zich op gezinnen met (jonge) kinderen en biedt hulp om ondanks de doordeweekse drukte en het beruchte spitsuur toch een lekkere maaltijd op tafel te zetten. Als je echt voor makkelijk gaat dan neem je een van de vier weekmenu’s van het seizoen, schrijft de boodschappenlijst over (of je neemt een foto met de smartphone) en hup naar de supermarkt. Maar je kunt de gerechten ook apart maken want de ingrediënten komen per recept terug. Naast de tachtig weekmenu-recepten vind je in het boek ontbijt, toetjes, bakrecepten en twee feestmenu’s. Ook een register ontbreekt niet.

Het Pinksterweekend komt er aan en met die gedachte kies ik voor de zoete ontbijtbroodjes om uit te proberen.

Toch ben ik niet onverdeeld enthousiast over ‘Wat eten we vandaag?‘ De filosofie van het Smulpaapje platform juich ik van harte toe. En het boek voldoet aan “makkelijke snelle maaltijden die iedereen kan maken”. Maar het gaat mij aan mijn voedingskundig hart dat een groot deel van de hoofdgerechten veel te weinig groenten bevat, terwijl dat juist bij kinderen vaak een issue is. De voorjaarsrisotto bevat voor 4 personen slechts 200 gram diepvriesdoperwten en in de kipfajita’s komt 1 paprika voor – dat is echt niet genoeg. Er staan ook heus wel groente-recepten in hoor: de milde groentecurry, de ovenschotel bloemkool & appel bijvoorbeeld. Paprika, sperziebonen en broccoli zijn favoriet want die zie je in heel veel ingrediëntenlijsten terug. En alsjeblieft geen voorgekookte bieten meer, lentebieten zijn in 20 minuten gaar en zo veel lekkerder dat je die gronderige, laffe, rode bollen uit de supermarkt nooit meer wil eten.

Hier en daar kom ik slordigheden tegen: als de rode kool een half uur nodig heeft om gaar te worden en de karbonades in tien minuten klaar zijn is het handiger om eerst de rode kool te beschrijven in de bereiding. Koekjes die gemaakt worden met rozijnen & banaan (fruitsuikers) plus ahornsiroop (suikers) zijn niet suikervrij.

Verder valt op dat Susan in heel veel recepten fruit gebruikt, vooral ananas. Dat zal kinderen zeker aanspreken maar als volwassene wil ik dat niet iedere week eten. De hoofdstukken Ontbijtjes en Samen Bakken spreken me het meeste aan en zijn verrassender qua receptuur.

Wat ik wel heel handig vind is het overzicht met de Basisvoorraad en het icoon “Dag van tevoren klaar te maken”. Ook de styling en fotografie is erg mooi. De gehaktmuffins zijn een briljant idee om eens wat anders dan een gehaktbal op tafel te zetten. De conclusie: ‘Wat eten we vandaag?‘ is echt een boek voor het gemiddelde gezin dat inspiratie mist en makkelijke recepten zoekt die iedereen lust. Maar geef er wel extra groenten of een groene salade bij.